to nie byle co

См. также в других словарях:

• byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… …   Słownik języka polskiego

• byle — I {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy zdania lub ich części; zapowiadany fragment tekstu wyraża cel lub skutek, ku któremu dąży czynność zdania nadrzędnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mów swobodnie, byle na temat. Byle wydostać się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nie wiem [nie wiadomo] co — {{/stl 13}}{{stl 33}} coś, rzadziej ktoś, do czego (do kogo) ma się negatywny stosunek; byle co, byle kto :{{/stl 33}}{{stl 10}}Przyniósł z bazaru takie nie wiem co. Przyszło takie nie wiadomo co i się rządzi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• byle zbyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie zwracając uwagi na jakość wykonywanej przez siebie czynności, aby jak najszybciej skończyć; byle jak, z niechęcią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić, pracować, pisać byle zbyć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nie kijem go, to pałą — {{/stl 13}}{{stl 7}} o sytuacji, kiedy wobec nieskuteczności jakiegoś środka używa się (użyto) innego, dającego zamierzony efekt; wszystko jedno czym, jak, byle dało skutek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie kijem go, to pałą – zawsze znajdą sposób, żeby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• piechotą nie chodzi — {{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}piechotą nie chodzi {{/stl 13}}{{stl 7}} coś nie jest łatwe do uzyskania, nie należy tego lekceważyć; to nie byle co : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bierz, jak ci dają, taki rower piechotą nie chodzi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niebagatelny — «nie będący bagatelą, nie byle jaki; ważny, istotny» Niebagatelny sukces. Niebagatelna sprawa, rola. Niebagatelna suma …   Słownik języka polskiego

• jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

• ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon …   Słownik języka polskiego

• dmuchać — ndk I, dmuchaćam, dmuchaćasz, dmuchaćaj, dmuchaćał, dmuchaćany dmuchnąć dk Va, dmuchaćnę, dmuchaćniesz, dmuchaćnij, dmuchaćnął, dmuchaćnęła, dmuchaćnęli, dmuchaćnięty, dmuchaćnąwszy 1. «z pewną siłą wypychać powietrze ustami; wywoływać podmuch,… …   Słownik języka polskiego

• wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …   Słownik języka polskiego